Zagubiona frywolitkowa serwetka

W lutym -po zakończeniu sezonu zimowego, czyli frywolitkowych śnieżynek, a przed serwetkową Wiosną 2018, zrobiłam serwetkę . Nie za dużą, ale dość pracochłonną... I schowałam w 'pewne' miejsce. Tak dobrze ją schowałam, ze nie wiem do tej pory, gdzie jest. Zapewne ukryła się w którymś z notesów z frywolitkowymi wzorami, bo zastanawiałam się nad kontynuacją tego wzoru, ale jak na razie to nie wiem, gdzie bidulka leży, dlatego zamieszczam zdjęcia zrobione wcześniej, ale takie niespecjalne...

Frywolitkowa serwetka

Tak wyglądało to frywolitkowe maleństwo w trakcie wykonywania chyba ostatniego okrążenia. Wzór pochodzi ze strony Teri Dusenbury -TATtle TALES... Motylki i kwiatuszki, które widać na serwetce wymagają nieco uwagi, bo -jak wprawne oko zauważy - jest w tym wzorze całe mnóstwo split ringów i zmian kierunków supłania. Na Pinterście -na profilu Teri -znajdziecie różne przykłady frywolitkowych prac z wykorzystaniem tego motylkowo-kwiatkowego wzoru.

Gotowa frywoliteczka

W najbliższym czasie pokażę kilka prac frywolitkowych i nieco scrapowych. Taka piękna wiosna za oknem, a ja jakaś sklapła jestem... Codziennie obiecuję sobie, że od jutra będzie lepiej, ale nie jest. Szkoda.
Zrobiłam sporo zdjęć wiosennych kwiatków - tu przykład sprzed mojego małego bloku. Uwielbiam niezapominajki -są takie skromne, delikatne i piękne.

Pozdrawiam,
Anetta

Pudełko na drobiazgi

Pudełko ecru w beżach

Detale na pudełku 

I tyle na dziś. 

Pozdrawiam,
Anetta

Balkon mały i małe zmiany

Głupia historia...

Malowanie i zdobienie donic

Kartka dla pewnej cioci...

Pilnie była potrzebna kartka na urodziny pewnej cioci. Struchlałam, bo akurat nie miałam dostępu do swoich rękodzielniczych zasobów, które zostały zastawione meblami z pokoju syna w czasie remontu. Co tu zrobić? Nie przesunę tylu mebli z bardzo prozaicznej przyczyny -braku miejsca do przesunięcia.
Cudem udało mi się wyciągnąć kilka papierów do scrapbookingu. Odetchnęłam z ulgą. Maszynka i wykrojniki  nie zostały niczym zastawione. Klej i nożyczki też leżały w ogólnie dostępnym miejscu, więc natychmiast przystąpiłam do działania.

Jak zrobić szybko kartkę?

Szybko przygotowałam bazę  kartki z papieru wizytówkowego,  przycięłam papier (Craft&You) w urocze kwiatki jabłoni albo wiśni. Mocno postrzępiłam brzegi nożyczkami. Z papieru akwarelowego wycięłam kilkanaście kwiatuszków, które delikatnie zabarwiłam na blado różowo, żeby ładnie współgrały z  tłem, czyli pierwszą warstwą papieru w kwiatki. Kwiatuszki troszkę 'pomęczyłam' według kursu kwiatowego. Potem przykleiłam kwiatki i perełki na kartce, tworząc ozdobę w stylu 3D. Ozdobiłam wnętrze, dorzuciłam stosowne życzenia dla jubilatki i jak to u mnie bywa -popadłam w zadumę, bo nie mogłam się zdecydować, czy wybrać napis Najlepsze życzenia, czy Sto lat. 

Rozterki estetyczno-egzystencjalne

Moje rozterki miały charakter estetyczno-egzystencjalny. Może dziwny zlepek słów, ale prawdziwy, bo zastanawiałam się, który kolor lepiej pasuje brąz czy fiolet z różem... A potem utonęłam w rozmyślaniach nad sensem życzenia komuś 100 lat życia. Też tak macie, że niepokoi was ten wiek? Mamy w rodzinie prawie 100-latki, a obok mojego domu codziennie bez względu na pogodę dwie panie powyżej 95 lat mkną chyżym krokiem do miasta... Z jednej strony jestem pełna podziwu dla ich sprawności i samodzielności, a z drugiej mam świadomość, że trudno żyje się w naszym kraju osobom starszym. Zdarzało się, że słyszeliśmy niemiłe komentarze lekarzy na temat dolegliwości naszych seniorów i braku możliwości ich leczenia, bo są "za starzy" (!). A już szczytem nietaktu są uwagi typu : A czego pani chce w tym wieku?.
Czego?
Odrobiny uwagi i szacunku.
To chyba nie jest zbyt wiele...

Tą karteczką zapraszam na kwiatowe wyzwanie w Art Piaskownicy :) Temat jest miły i przyjemny, a nagroda fajna.

Pozdrawiam,
Anetta

Urodzinowe Candy w Art Piaskownicy -wyniki

Dzisiaj będzie krótko, zwięźle i na temat, czyli kilka słów o haśle i nagrodach. Hasło już znacie, bo zbierałyście wyrazy hasła w trakcie wędrówki po naszych blogach. A teraz najważniejsze -nagrody :)
Kto otrzyma nagrody od sponsorów, możecie sprawdzić na blogu Art Piaskownicy - w tym poście.
                                                                   

Zwyciężczyni na moim blogu....

Pozdrawiam,
Anetta

O poszukiwaniu marzeń, czyli historia analfabetki z szydełkowaniem w tle...

Czytam dużo, bo lubię. Czytam wszystko, co wpadnie mi w ręce, nie przejmując się za bardzo, że coś jest niemodne, coś mało poczytne, coś już dawno "przeminęło z wiatrem"... Osoby, dla których ważna jest książka z czytelniczych list bestsellerów, mogą czuć się rozczarowane, bo  raczej rzadko piszę o bestsellerach, a po drugie moje 'oceny' lektur niewiele mają wspólnego z klasycznymi recenzjami.
A tak przy okazji na chwilkę zagościło u mnie szydełko ;)

  Analfabetka, która potrafiła liczyć Jonasa Jonassona

Był sobotni wieczór, a ja nie miałam nic nowego ani ciekawego do czytania, zerknęłam na stronę empiku, co tam mają w promocji. O, "Analfabetka..." Dokonuję wyboru na chybił-trafił, a może podświadomie sugeruję się okładką? Szybciutko kupuję, przelewam pieniądze i za chwilę ekran kindla ożywa. Ściąga książkę.

Przezabawna książka?!

Po chwili mogę zagłębić się w lekturze. Czytam, czytam i nagle po grzbiecie przelatuje mi dreszcz zgrozy. O matko, co ja kupiłam! Książkę o apartheidzie, RPA lat 70-tych XX w., małej czyścicielce latryn z Soweto... Tylko nie to...

Czuję się nieco zaskoczona - nagle przypominam sobie, że w jakiejś recenzji czytałam, iż jest to " zwariowana i przezabawna opowieść", a tu co? Latryny, smród, przemoc, dominacja białych...
I nagle daję się ponieść fabule. Już wsiąkam w nią sercem i duszą. Czytam, a godziny mijają. Noc zbliża się ku końcowi, a ja nie mogę się doczekać, jak skończy się zagmatwana i nieprawdopodobna historia o małej, czarnoskórej sierocie, która  na oczach czytelnika zmienia się w dojrzałą kobietę, szukającą miłości i swojego miejsca na ziemi...
I nikt nie może jej w tym przeszkodzić - ani zapijaczony inżynier nieudacznik, ani pamiętliwi agenci Mosadu, ani szwedzcy anarchiści i rojaliści razem wzięci.  A wszystko, czego szuka, znajduje w skandynawskim miasteczku, a konkretnie w magazynie poduszek z .... nadprogramową bombą atomową jako wygodnym siedziskiem do snucia marzeń, które w końcu się spełniają:)

Świt za oknem, nareszcie mogę odetchnąć z ulgą.
Książka niezwykła, faktycznie przezabawna, pełna nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, które w realu nie miałyby szans na zaistnienie. Komizm miesza się z ironią, czasami nieco gorzką... Wszyscy bohaterowie są w pewien sposób niezwykli - oddani, czy wręcz opętani jakąś ideą, dążą do jej uskutecznienia prawie po trupach...
"Analfabetkę.." czyta się jednym tchem:) I mimo iż książka nie jest pierwszej młodości, polecam ją tym, którzy nie mieli okazji jej przeczytać.

Szydełkowanie, czyli wiosenne podkładki pod kubki

Urodziny Art Piaskownicy