Decoupage -świeca, serca i jemiołki

 Wspominałam już, że w ostatnim czasie uskuteczniam produkcje decoupagowe i miało być pięknie, a wyszło jak wyszło, czyli do bani. Zrobiłam ten sam błąd, o którym pisałam przy pudełeczku "ze spękaną Wenecją", czyli na preparat spękający położyłam lakier, który -jak poprzednio- się zwarzył... Skleroza nie boli -tylko trzeba niektóre rzeczy robić po dwa razy...Zmyłam wszystko i zaczęłam od nowa.

Efekty decoupage'u w stylu vintage

Oto efekt decoupage'u - serca - zawieszki z dziewuszkami-aniołeczkami, które marzą o białych świętach, to przynajmniej sugerują napisy z serwetki:)

Musiałam domalować sporo tła, ale wyszło dość dobrze. Potem narobiłam białych plamek, które były na serwetce w wersji pierwotnej, a na koniec objechałam białą farbą brzeg, żeby wszystko zgrało się w jednej tonacji kolorystycznej.
Anielątka zdecydowanie są  w stylu vintage. A ta jemioła w rękach to taka zachęta do świątecznych całusków:))

Zdjęcia nie oddają prawdziwych kolorków - są trochę zbyt szare, ale trudno...

Wpis wędruje na wspólną naukę decoupage'u z Justynką i Renią - w ramach zadania 10.

Pozdrawiam:)
Anetta

 Frywolitkowa choinka jako świąteczna ozdoba

Wczoraj zrobiłam frywolitkową choineczkę na wspólną naukę frywolitki z Renią i Justyną w ramach 21. zadania. Będzie to ozdoba świąteczna na choinkę;)

 

 Kilka słów o choince...

Choineczka jest mała, biała i prosta w wykonaniu. Zrobiłam ją Muzą 20 i dwoma czółenkami, choć można było jednym i nicią z kłębka... Wzór znalazłam na Pintereście, gdzie jest dość popularny. Niestety, o autorze/autorce nie było żadnej wzmianki...
Nie mam ciemnozielonej nitki, więc z braku laku choinka jest biała:)) Wzór jest prosty - widzicie same - składa się z uszeregowanych w rządkach kółek i łuczków, a przez to jest monotonny.  Każdy rządek robi się osobno, więc wiązanie i odcinanie nitek jest tutaj normą, ale plusem jest to, że choinkę robi się szybko:)
 Mam świadomość ewentualnych niedociągnięć, ale jest jak jest i inaczej nie będzie.

Tyle o choince...

     Dzisiaj- dosłownie przed chwilą - dotarła do mnie "wędrująca książka", którą organizowała Monika z Kijankowa. Paczuszkę otrzymałam od Izy z wrzosowych dzierganek  i bardzo ucieszyłam się ze ślicznej, szydełkowej bombki na stojaczku oraz słodkości i herbatek, które umilą czytanie książki:) Dziękuję Izo:)

 Aniołeczki z masy solnej

 Dzisiaj chciałabym pokazać prace, które mają już swoje latka:) Są to pierwsze moje aniołeczki z masy solnej sprzed dokładnie 5 lat ... Dlaczego pokazuję takie starocie ? Oby przekonać was, że wyroby z masy solnej są dość trwałe i fajne.

 Początki anielskiej przygody

Pamiętam, jak któregoś dnia dziecię wróciło z zerówki i zaproponowało, abyśmy ulepili z masy solnej aniołka na konkurs. Trochę zrzedła mi mina, bo moje wcześniejsze doświadczenia z masą solną nie były za dobre - masa była za rzadka, potem okazała się zbyt krucha... Jednak nie chciałam rozczarować dziecięcia, więc poszukałam w necie przepisów na masę solną i zrobiliśmy pierwszego aniołka konkursowego, który suszył się na kaloryferze kilka dni:)) Potem doczytałam, jak suszyć masę solną w piekarniku i ruszyła produkcja aniołeczków.

W ramach inspiracji możecie zerknąć na blog Natalii ze Sztuki niepoważnej, która co roku pokazuje jakieś nowe formy anielskie:)) Ja jestem tradycjonalistką i raczej pozostałam przy jednej formie, którą pokażę w następnym anielskim wpisie.

 Wykonanie aniołków

Aniołki mają w główkach spinacze, na których można zawiązać sznureczki do zawieszania. Na skrzydełkach odcisnęłam wzorki, a sukieneczki ozdobiłam drobnymi wzorkami. Każdy aniołek ma jakiś atrybut - najczęściej serce. Fryzurki ozdobiłam malutkimi kokardkami z czerwonej wstążki. Anieliczki są w dwóch rozmiarach ok. 8cm i 5cm, czyli te małe są naprawdę małe...

Aniołki są dość tanie w produkcji i trwałe w użyciu. Do zrobienia całkiem sporego stadka potrzebujemy przede wszystkim soli i mąki, a do zdobienia farb akrylowych i złotolu. Sprawdzony przepis na dobrą masę solną znajdziecie w tym wpisie.

Lepienie z masy solnej to świetna zabawa dla całej rodziny:)

Pozdrawiam,
Anetta

Jesienna samotność czy nieposkromiony apetyt?  

Jesienna samotność albo nieposkromione łakomstwo - tak mógłby brzmieć tytuł tego wpisu. Dlaczego? Zaraz wyjaśnię...

  Transfer na podobraziu i postarzanie

  W 9. lekcji decoupagu Renia z Justynką zaproponowały m.in. transfery na podobrazia i postarzanie. Transfer zdjęcia na podobrazie uznałam za rzecz wartą przećwiczenia, bo mam pewien pomysł. Wyszukałam odpowiednie zdjęcia zabrałam się do transferu za pomocą Mod Podge i efekt zapewne byłby całkiem fajny, ale zachciało mi się ramki. Użyłam pasty strukturalnej, którą wyprodukowałam na początku września (szczegóły w tym wpisie) i muszę pochwalić tę domową pastę - po ponad dwóch miesiącach nadal ma dobrą konsystencję, właściwości i delikatny pudrowy zapach. Jednak "wycudowałam" za bardzo i pseudo-ramka ze zdjęciem nie nadawała się do niczego. Szkoda. 

  Transfer i balkonowe ptaszyny    

Wyszukałam drugie zdjęcie - zrobione w ubiegłym roku z mojego balkonu, na którym od wielu lat zimą stoi karmnik z ziarenkami i innymi przysmakami dla ptaków. Przylatują głównie sikorki, czasami wróble, kowaliki, a nawet grubodzioby. W karmniku toczą się ptasie bitwy i demonstracje sił przez zajadłe samczyki...Ale  mam też gościa, który zwabiony kłótliwymi sikorkami przylatuje, aby  zapolować na nie...Zdarza się, że potrafi usiąść na balustradzie balkonu i gapić się w prawo i w lewo, ale najczęściej siada na pobliskim klonie i czeka na jakąś zbłąkaną sikoreczkę. Nie wiem dokładnie, czy to młody myszołów, czy młody jastrząb. Piszę młody, bo rok wcześniej na klonie wysiadywał tatuś i był zdecydowanie większy :))

Na pocieszenie dodam, że ptaszyny głupie nie są i w sytuacji podbramkowej zawsze zdążą uciec, a w najgorszym wypadku schować się za donicami, które stoją na balkonie.

Moje dziecię, gdy zobaczyło "przetransferowany" obrazek stwierdziło "Fajny, taki mroczny, tylko w dole brakuje ruin cmentarza..." Hmmm - fakt mroczny nieco, ale mnie bardziej przypomina splątane neurony ...

                            
Wpis wędruje na wspólne dekupażownie z Renią i Justynką. 

 Frywolitkowa zakładka do książki

Listopad mija jakoś niepostrzeżenie... A ja znowu mam wrażenie, że to przemijanie jest zbyt szybkie. W tym miesiącu wzięłam się za naukę frywolitki czółenkowej. O trudnych początkach nauki pisałam we wcześniejszych postach z listopada- zapewniam, że nie było ani miło, ani łatwo...W końcu załapałam, o co chodzi i z każdą kolejną pracą jest coraz lepiej.

Zakładka w stylu vintage

Oto frywolitkowa zakładka wykonana na cykliczne kolorki u Danutki, u której tym razem króluje czekoladowy brąz. Już wcześniej pokazywałam szydełkową serwetę, więc z pozostałej resztki bawełny postanowiłam zrobić coś niewielkiego i użytecznego. Przeglądając frywolitkowe propozycje na pintereście, zauważyłam cudną zakładkę, której nie mogłam się oprzeć.

Środkowy motyw kwiatowo-kółkowy to kółka odwrócoe, czyli split rings. Oj, namęczyłam się przy tym, bo nie dostrzegałam różnicy między węzłem frywolitkowym a odwróconym... W końcu udało się, a potem była już kombinacja łuków i kółek, choć popełniłam mały błąd w odczytaniu schematu...
Końcówka z frędzelkiem spleciona jest józefinką, ale z drugiego supełka, bo tak  zaproponowała autorka w opisie wykonania zakładki.

Pozdrawiam:)
Anetta



   

Frywolitkowe śnieżynki i inne drobinki

Dzisiaj pokażę swoje frywolitkowe wytwory, czyli śnieżynki i ozdoby na świece, z drugiego tygodnia nauki frywolitki czółenkowej. Ten tydzień to już trzeci w mojej nauce i widzę postęp, jaki dokonuje się z każdą kolejną pracą.

Frywolitkowe ozdoby na świece

Na początek pokażę trzy opaski na świece wyprodukowane według książki Hany Horakovej Koronka frywolitkowa, w której autorka zaleca przećwiczenie różnych wzorów i doskonalenie frywolitkowych umiejętności przez wyrobienie ok. 15cm robótki. Te ozdoby na świece są nieco krótsze, ale jako ćwiczenie sprawdziły się doskonale, bo uczą czytania schematów i robienia poszczególnych elementów według zasad, a nie własnego widzimisię.

Nieudany aniołek

Potem zrobiłam aniołka - po raz kolejny, bo mimo iż aniołki-elfiki są bardzo sympatyczne, chciałam spróbować, czegoś większego :)) Powstał taki beżowy aniołek - niestety, po raz kolejny nieudany... Skrzydełka pochodzą z książki Tatting Gathering of Angels Marka Myersa, natomiast sukienkę wyprodukowałam według własnego pomysłu, dlatego jest tak mało ozdobna, bo nie umiałam "wepchnąć" tam więcej zawijasków.

Frywolitkowe śnieżynki

• pierwsza wg Lyn Morton

Potem powstała pierwsza gwiazdka na podstawie książki Frywolitki. Wzory-biżuteria-kartki Lyn Morton. Gwiazdka nie jest zbyt duża i faktycznie kojarzy się z zimowym płatkiem śniegu . Zrobiłam ją w kolorze ecru, choć sama nie wiem dlaczego...Chyba miałam na trzecim czółenku nawiniętą tę nitkę...Podoba mi się  wzór, jest dobrze opisany, ale osobiście wolę standardowe opisy typu 3-3-3+3, niż całą słowną litanię, która czasami  nie jest zbyt przejrzysta...

• druga wg Teri Dusenbury

Ta śnieżynka dała mi popalić. Wzór pochodzi z pinteresta, autorką jest Teri Dusenbury -wzór na jej blogu. Mogę napisać, że właściwie zrobiłam dwie takie gwiazdki, bo pierwsza to było korygowanie błędów z tego wzoru. Nie  ma tego złego, co by na dobre nie wyszło - nauczyłam się przy okazji CMT oraz poznałam i przećwiczyłam SCMR, choć w tym wzorze nie jest  potrzebne.

Teraz robię kolejną śnieżynkę i to już prawdziwa przyjemność - wzór piękny, dokładny, bez żadnych pomyłek i z wyjaśnieniem autorki, jak najlepiej go wykonać. Ostatnia gwiazdka nazywa się Late Winter Snowflake i jej autorką jest Robin Perfetti z bloga tattingbythebay. Polecam ten blog szczególnie osobom, które zainteresowane są tworzeniem własnych wzorów.

Frywolitkowych planów ciąg dalszy

Miałyście rację - frywolitka wciąga i z każdym następnym projektem jest coraz lepiej. Oczywiście, przede mną jeszcze długa droga w nauce tej techniki, ale uważam, że jest całkiem dobrze.

Na razie wyprodukuję jeszcze kilka śnieżynek, czy jak kto woli gwiazdeczek, a potem pomyślę, co dalej.

Pozdrawiam,
Anetta

Album vintage, czyli wspomnień czar...

Wspomnień czar, czyli dzisiaj w roli głównej album zdecydowanie w stylu vintage.

W lipcu - tak w lipcu - chciałam zrobić wakacyjny albumik scrapowy  w stylu takich, jakie widziałam na Etsy w obłędnych cenach. Nastawiłam się duchowo na ten album, znalazłam kilka ciekawych filmów na YT, przygotowałam potrzebne materiały, bo jakąś koncepcję już miałam w głowie i zaczęłam oglądać pierwszy z "filmików" instruktażowych, jak  wykonać cudo, które sobie zaplanowałam.

 

 Instruktażowe filmy z YT

 Okazało się, że obejrzenie 5 "filmików" łącznie zajmuje ok. 5 godzin....Moja koncepcja wakacyjnego albumu zmieniła się w album vintage. Po pierwszych 40 minutach stwierdziłam, że będę robić mój album razem z autorką filmu - Shellie Geigle.

 Zapał kontra 'inche'

Pełna zapału wzięłam się za odmierzanie i zonk.Co chwila musiałam przeliczać wszystko z 'inchów', czyli cali, na centymetry. No to się z lekka zirytowałam, poszukałam linijkę z dwoma podziałkami, ale i tak  ciągle coś mi nie pasowało, więc zmieniłam koncepcję na mniejszy album niż ten, który Shellie pokazuje na filmie. I tak po wielu trudach zaczęły powstawać pierwsze kartki, ale przy dwóch ostatnich opadłam z sił. Cały scrapowy bałagan schowałam do pudła i albumik musiał poczekać trzy miesiące na powrót weny twórczej:))  Na szczęście rzadko zdarza mi się coś zacząć i nie dokończyć. Oto efekt końcowy...

 Zegary i papiery

Jak widać album ma pełno kieszeni, otwieranych klapek i innych gadżetów, w które można wsunąć zdjęcia, suszone kwiatki, wstążki, tagi czy jakieś zapisane karteluszki z cytatami... Papiery są z różnych kolekcji m.in. Traveller, Sea shell, Chronology i innych.

Wspomnień czar...

A tak wyglądałby album ze zdjęciami. Prawdziwy wspomnień czar - niebieskie stylonowe fartuszki, białe kołnierzyki, metalowe kubki i kawa zbożowa w szkole...