Jamiolowo blog

Dosłownie - siedzę i czekam na wiosnę. Tak ogólnie, to lubię zimę. Lubię zimowe mroźne poranki, śnieg skrzący się w świetle ulicznych latarni, lubię ciepło domu, polarowe kocyki i grube skarpetki w kolorowe wzorki. I to wszystko jest fajne, ale kiedy trwa zbyt długo, staje się męczące i z lekka irytujące. A kiedy do anomalii pogodowych dołączają przypadłości chorobowe, to już w ogóle odechciewa się zimy i z utęsknieniem czeka na wiosnę.
W tym roku rozpoczęłam to swoje czekanie na wiosnę dość wcześnie, ale po prostu już nie mogę patrzeć na tę zgniliznę za oknem - ciągle szaro-buro i nijako. Nie dość, że mokro, to jeszcze wietrznie... Dobra, ponarzekałam sobie na zmienności pogodowe, które są od nas całkowicie niezależne, ale od razu mi lepiej ;) Bo taką naturę już mamy, kiedy się nieco wygadamy, robi się lepiej. Też tak macie? Czy tylko ja jestem jakimś wyjątkiem?

Wiosenna kartka

Dzisiaj pokażę karteczkę wiosenno-ogrodową, a tak naprawdę zrobioną na pożegnanie koleżanki z pracy, która odeszła niedawno na emeryturę i zamierza zająć się przydomowym ogródkiem i wypoczynkiem.
Kartkę zrobiłam głównie z papierów Craft O'clock. Widzę, że motylki są od Lemoncraft. a reszty nie pamiętam, bo mam zbyt dużo papierów. Tak w ogóle, to na blogu będzie mniej prac scrapbookingowych, ponieważ coraz bardziej dryfuję w stronę frywolitki.

Kilka słów o zabójcach kreatywności

Powiem szczerze, scrapbooking jest fajny, decoupage też jest fajny i widowiskowy, malowanie obrazów jest fajne, robienie chust jest fajne, ale to wszystko wymaga materiałów, które gdzieś trzeba przechowywać.
Mam teraz swoją pracownię, ale czuję przesyt tym wszystkim...
Kiedy wchodzę do pracowni, czuję się przytłoczona stertami przydasi, które może kiedyś wykorzystam, a może i nie... Patrząc na papiery, kordonki, wstążki, kwiatki i inne przydaśki, czuję wyrzuty sumienia, bo kupiłam je - wydałam pieniądze, a one sobie leżą takie bezużyteczne...
Mało tego widzę, że nadmiar czegokolwiek zabija kreatywność. Zapewne doskonale znacie ten stan niepewności - a może zrobię to, a może tamto. A może z tego, a może lepiej z tamtego... Czasami sam proces twórczy trwa stosunkowo krótko, ale zbyt długie zastanawianie się może skutecznie zniechęcić do działania. Każdy kto tworzy, zna to uczucie wahania i niepewności. Bywa ono zabójcze dla kreatywności.
Uważam, że nadmiar i wahanie to dwaj nieustraszeni pogromcy kreatywności. Strzeżcie się ich ;)

Skończyłam frywolitkową Wiosnę 2021 - właśnie się krochmali ;) Tegoroczna Wiosna, jak na razie jest w powijakach, ale dam radę. W tym tygodniu pokażę swoje frywolitkowe urobki.

Pozdrawiam,
Anetta(Jamiolowo)

12 comments

16 comments

13 comments

Frywolitkowa choinka

Kiedyś przed laty, kiedy dopiero zaczynałam swoją przygodę z frywolitką, zamarzyła mi się choinka ubrana we frywolitkowe śnieżynki. Marzenie wydawało się nierealne do spełnienia, nawet gdy po wielu trudach udało mi się opanować podstawy frywolitki po przestudiowaniu książek w języku angielskim i rosyjskim. Pierwszą swoją frywolitkową śnieżynkę robiłam 3 dni i jest po prostu wielka, ale z dumą i sentymentem wieszam ją co roku na mojej świątecznej choince. Potem śnieżynek przybywało i przybywało... Zrobiłam ich ponad 200, choć na choince wisi ok. 145. Część trafiła do niektórych z Was, a część była drobnymi prezencikami dla miłośniczek frywolitki. Te nowe śnieżynki, które powstawały każdego dnia w grudniu, są jeszcze niewykrochmalone i dopiero zawisną...

Postanowienie noworoczne

Lubię końcówkę grudnia, to taki szczególny czas, który skłania wiele osób do refleksji nad minionym rokiem, własnym życiem, zrealizowanymi lub niezrealizowanymi celami... To czas, kiedy snujemy marzenia, wyznaczamy nowe cele, określamy plany, które doprowadzą nas do oczekiwanych skutków... Fakt, że po 20 stycznia wiele osób przeżywa lekkie załamanie, kiedy uświadamia sobie, że marzenia pozostaną tylko marzeniami, bo z realizacją celów wcale łatwo nie jest, szczególnie kiedy ma się słomiany zapał lub celów jest za dużo... U mnie też bywa różnie, choć staram się, aby tych postanowień noworocznych nie było za wiele. Brian Tracy twierdzi, że nasze mózgi są w stanie ogarniać jednocześnie maksymalnie 10 celów. Uważam, że to i tak dużo, więc swoją listę noworocznych postanowień zawężam do 5. I jednym z tych postanowień w 2022 roku będzie m.in. systematyczne prowadzenie bloga. Nie chciałabym, aby powtórzyła się sytuacja z ostatnich dwóch lat, kiedy wytrącona z równowagi zdarzeniami niezależnymi ode mnie milkłam na pół roku.

A Wy składacie jakieś noworoczne postanowienia? Czy raczej unikacie tego typu deklaracji? A może ktoś w nadchodzącym roku zechce nauczyć się frywolitki?