Pudełko na drobiazgi

Pudełko ecru w beżach

Detale na pudełku 

I tyle na dziś. 

Pozdrawiam,
Anetta

Balkon mały i małe zmiany

Głupia historia...

Malowanie i zdobienie donic

Kartka dla pewnej cioci...

Pilnie była potrzebna kartka na urodziny pewnej cioci. Struchlałam, bo akurat nie miałam dostępu do swoich rękodzielniczych zasobów, które zostały zastawione meblami z pokoju syna w czasie remontu. Co tu zrobić? Nie przesunę tylu mebli z bardzo prozaicznej przyczyny -braku miejsca do przesunięcia.
Cudem udało mi się wyciągnąć kilka papierów do scrapbookingu. Odetchnęłam z ulgą. Maszynka i wykrojniki  nie zostały niczym zastawione. Klej i nożyczki też leżały w ogólnie dostępnym miejscu, więc natychmiast przystąpiłam do działania.

Jak zrobić szybko kartkę?

Szybko przygotowałam bazę  kartki z papieru wizytówkowego,  przycięłam papier (Craft&You) w urocze kwiatki jabłoni albo wiśni. Mocno postrzępiłam brzegi nożyczkami. Z papieru akwarelowego wycięłam kilkanaście kwiatuszków, które delikatnie zabarwiłam na blado różowo, żeby ładnie współgrały z  tłem, czyli pierwszą warstwą papieru w kwiatki. Kwiatuszki troszkę 'pomęczyłam' według kursu kwiatowego. Potem przykleiłam kwiatki i perełki na kartce, tworząc ozdobę w stylu 3D. Ozdobiłam wnętrze, dorzuciłam stosowne życzenia dla jubilatki i jak to u mnie bywa -popadłam w zadumę, bo nie mogłam się zdecydować, czy wybrać napis Najlepsze życzenia, czy Sto lat. 

Rozterki estetyczno-egzystencjalne

Moje rozterki miały charakter estetyczno-egzystencjalny. Może dziwny zlepek słów, ale prawdziwy, bo zastanawiałam się, który kolor lepiej pasuje brąz czy fiolet z różem... A potem utonęłam w rozmyślaniach nad sensem życzenia komuś 100 lat życia. Też tak macie, że niepokoi was ten wiek? Mamy w rodzinie prawie 100-latki, a obok mojego domu codziennie bez względu na pogodę dwie panie powyżej 95 lat mkną chyżym krokiem do miasta... Z jednej strony jestem pełna podziwu dla ich sprawności i samodzielności, a z drugiej mam świadomość, że trudno żyje się w naszym kraju osobom starszym. Zdarzało się, że słyszeliśmy niemiłe komentarze lekarzy na temat dolegliwości naszych seniorów i braku możliwości ich leczenia, bo są "za starzy" (!). A już szczytem nietaktu są uwagi typu : A czego pani chce w tym wieku?.
Czego?
Odrobiny uwagi i szacunku.
To chyba nie jest zbyt wiele...

Tą karteczką zapraszam na kwiatowe wyzwanie w Art Piaskownicy :) Temat jest miły i przyjemny, a nagroda fajna.

Pozdrawiam,
Anetta

Urodzinowe Candy w Art Piaskownicy -wyniki

Dzisiaj będzie krótko, zwięźle i na temat, czyli kilka słów o haśle i nagrodach. Hasło już znacie, bo zbierałyście wyrazy hasła w trakcie wędrówki po naszych blogach. A teraz najważniejsze -nagrody :)
Kto otrzyma nagrody od sponsorów, możecie sprawdzić na blogu Art Piaskownicy - w tym poście.
                                                                   

Zwyciężczyni na moim blogu....

Pozdrawiam,
Anetta

O poszukiwaniu marzeń, czyli historia analfabetki z szydełkowaniem w tle...

Czytam dużo, bo lubię. Czytam wszystko, co wpadnie mi w ręce, nie przejmując się za bardzo, że coś jest niemodne, coś mało poczytne, coś już dawno "przeminęło z wiatrem"... Osoby, dla których ważna jest książka z czytelniczych list bestsellerów, mogą czuć się rozczarowane, bo  raczej rzadko piszę o bestsellerach, a po drugie moje 'oceny' lektur niewiele mają wspólnego z klasycznymi recenzjami.
A tak przy okazji na chwilkę zagościło u mnie szydełko ;)

  Analfabetka, która potrafiła liczyć Jonasa Jonassona

Był sobotni wieczór, a ja nie miałam nic nowego ani ciekawego do czytania, zerknęłam na stronę empiku, co tam mają w promocji. O, "Analfabetka..." Dokonuję wyboru na chybił-trafił, a może podświadomie sugeruję się okładką? Szybciutko kupuję, przelewam pieniądze i za chwilę ekran kindla ożywa. Ściąga książkę.

Przezabawna książka?!

Po chwili mogę zagłębić się w lekturze. Czytam, czytam i nagle po grzbiecie przelatuje mi dreszcz zgrozy. O matko, co ja kupiłam! Książkę o apartheidzie, RPA lat 70-tych XX w., małej czyścicielce latryn z Soweto... Tylko nie to...

Czuję się nieco zaskoczona - nagle przypominam sobie, że w jakiejś recenzji czytałam, iż jest to " zwariowana i przezabawna opowieść", a tu co? Latryny, smród, przemoc, dominacja białych...
I nagle daję się ponieść fabule. Już wsiąkam w nią sercem i duszą. Czytam, a godziny mijają. Noc zbliża się ku końcowi, a ja nie mogę się doczekać, jak skończy się zagmatwana i nieprawdopodobna historia o małej, czarnoskórej sierocie, która  na oczach czytelnika zmienia się w dojrzałą kobietę, szukającą miłości i swojego miejsca na ziemi...
I nikt nie może jej w tym przeszkodzić - ani zapijaczony inżynier nieudacznik, ani pamiętliwi agenci Mosadu, ani szwedzcy anarchiści i rojaliści razem wzięci.  A wszystko, czego szuka, znajduje w skandynawskim miasteczku, a konkretnie w magazynie poduszek z .... nadprogramową bombą atomową jako wygodnym siedziskiem do snucia marzeń, które w końcu się spełniają:)

Świt za oknem, nareszcie mogę odetchnąć z ulgą.
Książka niezwykła, faktycznie przezabawna, pełna nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, które w realu nie miałyby szans na zaistnienie. Komizm miesza się z ironią, czasami nieco gorzką... Wszyscy bohaterowie są w pewien sposób niezwykli - oddani, czy wręcz opętani jakąś ideą, dążą do jej uskutecznienia prawie po trupach...
"Analfabetkę.." czyta się jednym tchem:) I mimo iż książka nie jest pierwszej młodości, polecam ją tym, którzy nie mieli okazji jej przeczytać.

Szydełkowanie, czyli wiosenne podkładki pod kubki

Urodziny Art Piaskownicy

Frywolitkowa serweta z 'katastrofą' w tle...

Wiosna 2018 zapowiada się ładnie, jak każda frywolitkowa serweta Renulki. Robię ją pomalutku. Na koniec lutego miałam spory kawałek 8. okrążenia. Ale ten tydzień nie był dla mnie zbyt łaskawy.  To ósme okrążenie okazało się fatalne w skutkach, ale o tym za chwilę.

 

Zapowiedź frywolitkowej katastrofy

Ósme okrążenie zapowiadało się miło i przyjemnie. Plotłam sobie supełek za supełkiem, ale coś mi nie pasowało. Jednak naiwnie wierzyłam, że być może rząd 9. rozwiążę problem i wszystko się rozprostuje. Niestety, wygięcie serwety -widoczne już wcześniej- w 9. okrążeniu pogłębiło się, więc nie licząc już na żaden cud, wzięłam nożyczki i ciachnęłam to, co usupłałam.

Mała rada

Mała uwaga, jeśli zauważycie, że wasza frywolitkowa robótka zaczyna się podejrzanie unosić do góry (zdjęcie niżej), to znak, że we wzorze zaplanowano zbyt mało supełków w stosunku do obwodu serwety. Nie ma co wtedy czekać, że później coś się rozprostuje. Należy od razu zwiększyć liczbę supełków.  Najprościej robić to na łukach, ale czasami trzeba ingerować i w kółka i łuczki...To już zależy od wzoru. Oczywiście, po takiej przymusowej modyfikacji trzeba pamiętać o ewentualnych zmianach w następnym okrążeniu.
Innym wytłumaczeniem takiego "ściągania się" robótki lub "falowania" jest zbyt mocne lub zbyt luźne ściąganie supełków...
No cóż, każdy sam wie, gdzie leży problem z robótką ;) Niemniej warto wiedzieć, co robić w takich kryzysowych sytuacjach, bo przecież nożyczki to ostateczność.

Kolejne okrążenie

Po odcięciu frywolitki wyszłam na prostą, czyli robię 10. okrążenie, w którym na razie nic nie zapowiada żadnych sensacji. Może jeszcze słowo wyjaśnienia - twórcy frywolitkowych wzorów dzielą się na dwie "szkoły" . Pierwsza zakłada, że frywolitkę można  blokować, formować, naciągać, prostować itd... Druga szkoła to zwolennicy matematycznej precyzji, preferujący idealnie układające się frywolitki już na etapie tworzenia. Osobiście wolę wzory dopracowane, ale i tak podziwiam osoby tworzące wzory serwet za inwencję twórczą i mega cierpliwość:)

Zaproszenie do wyzwań w Art Piaskownicy i ArtBrawurce

Ostatnio mamy sporo fajnych wyzwań w Art Piaskownicy, m.in ze stylem skandynawskim, z karteczkami i z Meksykiem. Zapraszam na stronę naszego bloga -może coś wam się spodoba:) Jednocześnie zapraszam na bloga ArtBrawurki, gdzie akurat trwa wyzwanie na kartkę wielkanocną.

No to tyle na dziś:)

Pozdrawiam, życząc udanego weekendu
Anetta