Dzisiaj taka mała eksperymentalna ozdoba wielkanocna, zamiast tradycyjnych pisanek. Ozdoba w całości wykonana jest techniką frywolitki czółenkowej. Ażurowe "jajko"  składa się z dwóch części, które łączyłam od razu w trakcie supłania, co nie było dobrym pomysłem, bo na pewno ozdoba wyglądałaby lepiej, gdyby została wykrochmalona i zszyta, ale to taka nauka na przyszłość...

Kwiatki to maleńkie kółka typu Jsephine rings, a listki to cluny leaves z dodatkowym chain. To też taki mały frywolitkowy eksperyment związany z techniką tatting cluny. Ale to są detale, które być może zainteresowałyby osoby zajmujące się frywolitką, a dla osób niewtajemniczonych we frywolitkowe niuanse, to czarna magia :)

Ozdoba w założeniu jest zawieszką, ale bardzo dobrze utrzymuje się w pionie i ładnie wygląda, gdy leży. Frywolitkowe "jajko" jest figurą przestrzenną, dlatego dobrze wygląda z każdej strony, co jest zaletą.

 Wiosenno-wielkanocna ozdoba wędruje do Reni na blogową zabawę "Coś prostego"

Anetta (Jamiolowo)

Gdyby ktoś zapytał, z czym kojarzy mi się wiosna, bez wahania wymieniłabym przynajmniej kilka rzeczy: promienie słońca, kolory zielony i żółty, nieśmiałe listeczki, anemiczne kwiateczki, a potem nagle eksplozja kolorów, kwiatów, zapachów, motyli i pszczół... Ale to już wiosna w pełnym rozkwicie. Początki są skromne, ale cieszą najbardziej po szarości i chłodzie zimy.

Dzisiaj takie właśnie nieśmiałe wiosenno-wielkanocne ozdoby.

 Jak zapewne część z Was zauważyła -lubię frywolitkę, ale szczególną przyjemność sprawiają mi duże projekty - serwetki i serwety. Lubię dobierać piękne kolorki, tak aby podkreślić frywolitkowy wzór. Nie stosuję zasady, by wyrobić to, co mam na czółenkach, bo prace frywolitkowe są zbyt czasochłonne i pracochłonne, by pozwolić sobie na przypadek. 

W tym roku jednak postanowiłam zrobić kilka mniejszych projektów z frywolitką cluny ( tatting cluny leaves). Rzekomo ten rodzaj frywolitki pochodzi od opactwa  benedyktynów z Cluny we Francji. Jednak mimo iż przeszukałam internet wzdłuż i wszerz, nie znalazłam źródeł historycznych, które potwierdziłyby prawdziwość tej teorii. Myślę, że frywolitkę cluny z tym zakonem można jedynie wiązać przez cierpliwość, skupienie i ciężką pracę, które były wpisane w codzienne obowiązki mnichów. Poza tym ramy czasowe funkcjonowania opactwa  (średniowiecze) nie bardzo wpisują się w ramy czasowe początków frywolitki w Europie, ale to inna historia, którą opowiem przy okazji.

Jakiś czas temu "odkryłam" nieaktywny blog ElisaDusud z pięknymi pracami wykonanymi techniką cluny leaves (cluny listki). Ten frywolitkowy drobiazg to Rose de Noel. Zrobiłam ją kilka dni temu cieniowaną nitką nr 20. Zajęło mi to dwa wieczory, bo musiałam być  skoncentrowana na tych listeczkach. Niestety, rozsupłanie frywolitki zajmuje trochę czasu. A rozplątanie takiego listka to już w ogóle męczarnia...

Drugi drobiazg to trójkąt według pomysłu Iris Niebach, który można łączyć z innymi elementami i powstaje wtedy serweteczka z 6 takich trójkątów. Jak na razie utknęłam na pierwszym fragmencie serwetki, bo kończę bardzo dużą serwetę Bellatrix.

Frywolitka cluny jest piękna, ale bardzo czasochłonna, dlatego niewiele osób się nią zajmuje i raczej powstają mniejsze projekty.
Ten rodzaj frywolitki można supłać z użyciem własnych palców, ale można też wykorzystać gotowy przyrząd do supłania ( m.in. Handy Hands -producent nici Lizbeth-  miał to w swoim asortymencie). Można też zrobić swój własny przyrząd np. z drewienka z 3 gwoździami...

Ja jestem tradycjonalistką frywolitkową i raczej unikam zbędnych gadżetów, więc supłam cluny leaves na własnych palcach :) 

I tyle na dziś.

Anetta (Jamiolowo)