Anetko , jednak ja preferuje szydelko , jestem wzrokowcem i dalej uważam że frywolitka to wyższa Szkoła jazdy, może faktycznie nie dojrzałam do niej ?Może na igłę było by mi łatwiej? A może mój mózg już tyle nie chłonie ,?Mimo wszystko frywolitka jest cudowna.Pozdrawiam.

Ja próbowałam frywolitki igłowej. Nawet, z tegoco pamiętam, wyszły mi jakieś gwiazdki. Oczywiście pozostawiały wiele do życzenia. Muszę kiedyś jeszcze sprówać. Póki co wolę szydełko. Bo dziergam nim automatycznie właśnie. Co do lekcji ZPT - bywało różnie, czasami człowiek uczył się czegoś nowego z wypiekami na twarzy, innym razem z bólem. Ale na pewno lekcje te dawały początek wielu pasjom u młodych ludzi, dawały podstawy. Dzisiaj już tak nie ma. Często ubogie lekcje lub ich brak ZPT, ubogie lekcje plastyki. Przykre. Pozdrawiam serdecznie.

Ja uważam, że każda technika sama w sobie wyższą szkołą jazdy, bo każda z nich ma swoje specjalne łączenia, dzięki którym powstają określone piękne wzory.
Dla mnie wykonanie frywolitki igłowej było nie do przeskoczenia, dlatego u mnie "pracują" czółenka.
Jako dziewiarka od urodzenia, do tych koronek dorzucę koronki wykonywane na drutach, np. delikatne serwetki z cienkich nici (typu Muza) wyglądają jak pajęczynki uplecione według określonych wzorów.
Gdyby ułożyć trzy serwetki wykonane z tych samych nici: szydełkiem, czółenkami (bądź igłą) i na drutach, to ta wykonana na drutach byłaby najdelikatniejsza, druga byłaby frywolitka, a trzecia szydełkowa.
Największą zaletą frywolitki jest to, że jej w większości nie trzeba naciągać i usztywniać.
Rozpisałam się i pewnie mogłabym jeszcze pisać, ale na tym poprzestanę.
Pozdrawiam ciepło.

Moja umiejętność supłania frywolitki też rodziła się w bólach.Z igłą poszło mi łatwo,ale miałam ambicję żeby nauczyć się czółenkiem.Po wielu próbach ktoś pokazał mi że musi nastąpić tzw przeskok nitki i wtedy kółeczko się zaciągnie.To było to ,teraz nie wyobrażam sobie robić na igle.Posługuję się wyłącznie czółenkami clovera /są najlepsze/
Skorzystałam też z Twojego kursu za który serdecznie dziękuję.
Posyłam ciepłe pozdrowienia

Testowałam jedno i drugie. Uważam, że i frywolitka i szydełkowanie to cierpliowość, jednak do szydełka ją mam, a do czółenka nie mam... Szdełko ze mną jest cały czas, a czółenka leżą. Zrobiłam Twój wspaniały kurs i na tym skończyła się moja przygoda z frywolitką. Kurs jest rewelacyjny!!! Jednak moja cierpliwość w tym względzie przegrała... P.S> u nas magia świąt równie szybko minęła, jak przyszła...jest szaro-buro i ponouro... serdeczne pozdrowienia

No cóż niestety jestem samoukiem i o ile z szydełkiem problemów nie mam o tyle z frywolitką już tak, Nie opanowałam tzw. klikania, czyli przeskoku nitki i się zniechęciłam do frywolitki. Poza tym jestem niebiżuteryjna a frywolitka głównie z tym mi się kojarzyła. A clovery są rewelacyjne, nie wiedziałam, że oni też robią czółenka. Poza tym uważam że do jednego i drugiego potrzebna jest anielska cierpliwość. O ile mam ją do szydełka to nie mam do frywolitki, ale lubię ją oglądać. Choć podejrzewam że jak bym się zaparła to i frywolitki bym się nauczyła, ale jakoś nie widzę potrzeby :-)
Pozdrawiam

Najłatwiejsze jest to co już umiemy i większość boi się spróbować czegoś nowego. Wszystkie techniki które nie znamy, na początku wydają się trudne. Po poznaniu odstaw jest trochę łatwiej, ale zawsze coś nas może zaskoczyć. Tłumaczenie, że to tylko....... często nic nie daje, jeżeli inni nie chcą spróbować. Tak mam z mozaiką- komentarz: piękna, ale ja umiem tylko oczka prawe i lewe:( i nie pomaga tłumaczenie że wystarczą tylko oczka prawe. pani dalej uważa, że mozaika jest dla nie za trudna i już;) No cóż, jak nie będzie gotowa spróbować, to nigdy się nie przekona, prawda?:) pozdrawiam serdecznie

Bardzo ciekawy wpis i daje do myślenia, no i wspomnień;-)
Zpt- fajne czasy, choć ja dużo tego miałam w domu, bo mama próbowała wielu technik i my również, a co ważne zawsze pozwalała nam próbować. Masz jednak rację, że poprostu trzeba spróbować bo na początku wszystko wydaje się trudne. Choć teraz jak tak myślę, to frywolitki iglowej uczyłam się bo właśnie wydawała mi się łatwa (widziałam filmik na YouTube). I to czego się nauczyłam mi wystarcza. Ale żeby coś, to na jednym spotkaniu robótkowym Dziewczyna pokazywała jak pracować na czółenkach i wyglądało to bardzo skomplikowanie. Szydełko za to jakoś tak intuicyjnie wydaje się łatwiejsze do opanowania i pewnie dlatego jest bardziej popularne. Pozdrawiam ceplutko

Piękne są Twoje prace Anetko, po przeczytaniu wpisu nadal to jest dla mnie ''czarna magia''. Pozdrawiam serdecznie:))